باره شدت و میزان تصادفات آورده میشود كه كشورهای دیگر را با كشورمان مقایسه میكند . همچنین
هزینه های كمی و كیفی مه در تصادفات متحمل می شویم و محاسبه كل هزینه های تصادفات در یـك
سال در فصل دوم آورده شده است.
در فصل سوم مدلهای ریاضی كه برای تصادفات جاده ای و درون شهری ارائه شده است ، آورده می شـود
و سر انجام در فصل آخر هم به بررسی تك تك عوامل مهم در تصادفات و روش های پیشگیری و بهبود آن
آورده میشود.

در بررسی تصادفات جادهای از دیدگاه آمار برداری دو مورد كلی وجود دارد كه عبارتند از:

1- «گزارش دهی» كه شا مل تهیه اطلاعات اولیه و گزارش مقدماتی است.
2- «بررسی» كه شامل جمعآوری اطلاعات تكمیلی بعدی و گزارش نهایی میباشد.
طبق این تقسیمبندی، اگر اطلاعات مندرج در پروندة تصادف فقط همان گزارش پلیس باشد، تصادف «گزارش»
شده اما «بررسی» نشده است. این طرز تقسیمبندی ساده همواره معایب و اشـكالاتی را بـه همـراه دارد . اولـین
اشكال اختصاص اولین مرحله به «گزارشدهی»است ونه به «بررسی» كه این با نظر پلیس مغایرت دارد. پلـیس
مرحله «گزارشدهی» یک تصادف را هرچند ساده هم باشد، جزئی از «بررسـی» تصـادف مـیدانـد. بـه عـلاوه،
تشخیص و تعیین فقط دو مرحله فوقالذكر وظایفی را كه علاوه بر «گزارش دهی» وجود دارد به هم آمیختـه و
بدین ترتیب تفاوتهای اساسی بین ثبت یافتهها (اندازه گیریها و عكسها) و نتیجهگیریهای مربوط به اینكـه اصـولاً
تصادف چگونه به وقوع پیوست (تفسیر و استنباط ) را مبهم میسازد.
بدین ترتیب، پنج مرحلهای كه در بررسی تصادف ذكر میشـود، بـه عنـوان یـك تقسـیمبننـدی قابـل قبـول در
كشورهای توسعه یافته مورد قبول قـرار گرفتـه و مـورد عمـل قـرار مـی گیـرد. در هریـك از مراحـل پـنجگانـه
مزبور،عملیات زیر باید به طور سیستماتیک انجام پذیرند: