هكار مناسبی برای كاهش سهم پلیمرهای تولید شده در پتروشیمیها در محصولاتی باشد كه قابلیت تولید
با آمیزههای پر را دارند. با این وجود، مطالعات انجام شده در زمینه پر بیشتر از دیدگاه ماكروسكوپیک بوده و
لذا میكروساختار پر و نحوه برهمكنش های شیمیایی آن با سایر پلیمر تاكنون مورد تحقیق قرار نگرفته
است. از آنجاكه خواص نهایی آمیزههای پلیمری مستقیما متاثر از میزان امتزاجپذیری اجزای تشكیلدهنده
آنها می باشد، مطالعه در این زمینه میتواند باعث پیدایش درك مناسبی از میزان برهمكنش اجزاء آمیزه و
نهایتا توسعه محصولاتی با خواصی بهتر شود.

 مقدمه
امروزه استفاده از ضایعات طبیعی به جای پلیمر های مصنوعی تبدیل به یكی از موضوعات جدی
تحقیقات علمی شده است. عوامل مختلفی نظیر گرمایش زمین، رشد جمعیت و به تبع آن افزایش تولید
محصولات بر پایه پلیمرهای مصنوعی و نگرانی های در مورد كاهش تدریجی منابع نفتی باعث افزایش
انگیزهی تولیدكنندگان محصولات پلیمری جهت استفاده از ضایعات طبیعی ارزان قیمت و سازگار با محیط
زیست شده است. این ضایعات طبیعی همه از منابع تجدیدپذیر به حساب می آیند و بطور مزایای فراوانی
نظیر زیست سازگاری، زیست تخریب پذیری، غیر سمی بودن، ارزانی و قابل دسترس بودن دارند كه آنها را
تبدیل به جایگزینهای مناسبی برای پلیمرهای مصنوعی كرده است. یكی از منابع وافر بیوپلیمرها، ضایعات
طبیعی هستند كه انبوهی از آنها سالانه به عنوان مواد دورریز صنایع مختلف از جمله كشاورزی، دامداری،
شیلات و چوب تولید میشود. در این میان، با این حجم عظیم از ضایعات برخوردهای مختلفی انجام
میگیرد كه در اكثر مواقع به سوزاندن و از بین بردن انرژی و پتانسیل نهفته در آنها محدود میشود. با توجه
به گزارشهای متعددی كه در مورد آلودگیهای ناشی از سوزاندن این مواد و همچنین بروز آتشسوزیهای
مكرر جنگلها بر اثر سوزاندن ضایعات مزارع منتشر شده است، قوانین زیست محیطی سختگیرانهای به

منظور جلوگیری از سوزاندن ضایعات طبیعی وضع شده است كه امروزه در كشورهای توسعه یافته با جدیت
پیگیری میشود. در عین حال، با توجه به پتانسیل بالایی كه این ضایعات ارزانقیمت جهت استفاده در
كاربردهای مختلف دارند، از بین بردن آنها رفتار منطقیای به نظر نمیآید. به همین دلیل، مطالعات
1 گستردهای در زمینه استخراج و سنتز پلیمرهای زیستسازگار نظیر پلیلاكتیكاسید
[1] و