ختلف به ویژه پروژه های سنگین از لحاظ مالی اقدام كرد و آنها با روش های علمی مـود مقایـسه قـرار
داده و بهترین گزینه را انتخاب نمود.
در این سمینار علاوه بر برشمردن نحوه تامین مالی پروژه های حمل و نقلی، ارزیابی اقتـصادی آنهـا
نیز مورد توجه قرار گرفته است.

مقدمه
كشورهای در حال توسعه ای مانند ایران از ویژگی های اقتصادی مناسـبی برخـوردار اسـت و مـی
بایست علاوه بر تلاش برای جذب سرمایه های خارجی بیشتر بر منابع تامین داخلی متكی باشند . ایـن
منابع كه سرچشمه گرفته از پس انداز ملی است می بایست با اتخـاذ سیاسـت هـای مناسـب پـولی و
تجهیز بازار سرمایه تامین شود تا بتواند در پیشبرد اهداف و آرمان های اقتصادی كه همانا دستیابی به
رشد و توسعه اقتصادی پایدار است موثر واقع شود. در این تحقیق به بحث تـامین مـالی و روش هـای
علمی آن خواهیم پرداخت.
تامین مالی عبارت است از جمع آوری وجوه برای ابتیاع عوامل گوناگ ون مورد نیاز تولید كالا یا ارائه
خدمت. به عبارت دیگر تامین مالی تامین سـرمایه مـورد نیـاز جهـت سـرمایه گـذاری در طـرح هـای
اقتصادی می باشد. خواه این سرمایه به صورت وجوه نقد باشد یا به صـورت سـرمایه انباشـت شـده در
كالاهای سرمایه ای یا واسطه ای (به عبارت بهتر دانش فنی و فن آوری انباشـته در كالاهـای سـرمایه
ای).
در اجرای پروژه های اقتصادی بحث عمده نحوه تامین مالی می باشد كه چنانچه سرمایه گذار خود
از منابع مالی كافی برخوردار باشد در این زمینه مشكلی بروز نمی كند. اما اگر وجوه مورد نیاز سـرمایه
گذاری به تمامی در اختیار سرمایه گذار (اعم از حقیقی یا حقوقی دولتی یا خصوصی) نباشـد راه هـای

تامین مالی یا شیوه های تامین مالی مورد توجه قرار می گیرد.
اصولاً در اقتصاد نخستین و مهم ترین شیوه تامین مالی تبدیل پس انداز ملـی بـه سـرمایه گـذاری
است. این تبدیل ممكن است از سوی دولت یا بخش خـصوصی (اعـم از حقیقـی یـا حقـوقی) صـورت
بگیرد. اگر نسبت خالص پس انداز ملی به تولید ناخالص داخلی در حدی قابل توجه قرار گیرد مشكلی
به عنوان كمبود منابع سرمایه گذاری در اقتصاد بروز نمی كند اما زمانی كه میل به مصرف در مـصرف
كنندگان (اعم از خصوصی یا دولتی) در حدی بالا باشد كه همواره منابع نـاچیزی بـرای پـس انـداز و