چهره انسان، تصمیم گیری روی ناحیه های كاندید، مبنی بر چهره یا عدم چهره بودن، انجام خواهد شد. برای
رسیدن به این هدف، ابتدا داده های آموزشی جمع آوری شده و با بهره گرفتن از آنها آستانه های مختلف رنگ پوست
انسان در فضاهای رنگ گوناگون، به دست آمده است. در ادامه آستانه های موجود به كار گرفته شده اند تا به
همراه ویژگی های هندسی صورت، به هر ناحیه كاندید چهره، امتیازی تعلق بگیرد. امتیاز به دست آمده، عامل
تصمیم گیری در مورد چهره یا غیرچهره بودن یک ناحیه می باشد. ارزیابی الگوریتم ارائه شده بر اساس مدل
اشاره شده، روی پایگاه داده شخصی شامل چندین شخص در یک تصویر كه رو به دوربین ایستاده اند، نشان داده
است، كه سیستم ارائه شده می تواند بین ۸۰% تا ۹۰% شناسایی درست و در حدود ۱۰% تا ۱۵% شناسایی
نادرست، داشته باشد.

فصل اول: مقدمه ای بر شناسایی چهره
در دنیای به هم پیوسته و پیچیده امروزی، نگهداری و امنیت اطلاعات، بسیار مهم و مشکل شده
است، هر چند وقت یکبار در مورد تبهکاری های مربوط به کارتهای اعتباری، هك شدن کامپیوترها و
نقض امنیت در شبکه ها و دولت ها، چیزهایی می شنویم. در بیشتر این کلاهبرداری ها، افراد خاطی، به
نحوی امنیت سیستم ها را با عبور از سد محافظت های از قبل تعیین شده، مورد دستبرد قرار داده اند.
تکنولوژی های جدید برای تعیین هویت منحصر به فرد هر كس، بر پایه روش های بیومتریك
بنیان نهاده شده اند. این روش ها، روش های خودکاری از بازبینی و تشخیص هویت موجودات زنده در
زمینه ویژگی های فیزیکی، از قبیل اثر انگشت، وضعیت چهره و یا سایر رفتارهای افراد، از قبیل دست
دادن، می باشند. در میان روش ها و رویه های مختلفی كه برای تعیین هویت افراد ارائه شده اند، روش
هایی که از ویژگی های فیزیکی استفاده می کنند، علی رغم مشكلاتی كه هنگام پیاده سازی و بكارگیری
دارند، قابل اعتمادتر از آنهایی هستند که ویژگی های فیزیولوژیکی(زیستی) را بكار می گیرند.

با بررسی زندگی دیجیتالی بشر، به راحتی متوجه این نكته خواهیم شد كه امروزه بشر با نیازهایی
مواجه است که در سالهای قبل این نیازها وجود نداشت. این نیازها شامل سازمان، گروه و امنیت آنها می
باشد. همیشه افزایش جمعیت و تحرک آن در جهت های مختلف، باعث بالا رفتن راه های اشتراک
اطلاعات و انتقال آن، شده است، که این تغییر مکان ها، معمولا در ساختارهای پیچیده ای انجام می
شوند. همانطور که تحرك، برگرفته از رفتارهای انسانی و اطلاعاتی است، امنیت نیز اطلاعات شخصی و
مقادیر آنها را شامل می شود. برای نمونه، روش تشخیص چهره، یکی از چندین روش بیومتریک است که
دارای دقت بالا بوده و می تواند تا مدت ها قابل اتکا باشد. برخلاف روش های دیگر اعتبار سنجی، که لازم
است تا کاربر حداقل شناسه ورودی و كلمه عبور، را به یاد داشته باشد، در روش های مبتنی بر تشخیص
چهره، کاربر خیلی راحت با چهره خودش، می تواند در پروسه اعتبار سنجی وارد شود. همچنین روش
های مطمئن زیادی از تشخیص بیومتریک اشخاص، وجود دارد. برای مثال، روش های آنالیز اثر انگشت یا
4
بررسی عنبیه و شبکیه اشخاص نیز، هم اکنون وجود دارند. به این دلیل که یک تصویر چهره، می تواند از
روبرو یا حتی نیم رخ باشد، بیشتر اوقات بدون همکاری و اطلاع شخص مورد نظر، عمل می کند.
تصاویری که در آنها چهره وجود دارد، برای فعل و انفعالات کامپیوتری هوشمند مبتنی بر دید